Thursday, October 21, 2010

bente singko

25 years. grabe 25 years na ako. silver anniversary ko na sa mundong ibabaw.

iba na ang feeling. nde na talga ako bata. matanda na tlga ako. iba na takbo ng utak ko. iba na ang pinagtutuunan ko ng pansin (?) hehehe pero kakaiba tlga. this year, is a year of break down for me. etong taon tlga ako binasag at diniruog. ayan ang parusang nagpapanggap sa pangalang med school, problema sa utak, sa puso, sa atay, kidney, balon balunan etc dinaig pa ang pagtake ng patho, pedia, micro, pharma etc na 1000 items right minus wrong in 30 mins. ang huminga panget. I really felt how weak i am pagdating sa trabaho, sa school, sa relationship, sa temptation. naramdaman ko ang pagiging walang kwenta ko palang tao. ung tipong at the end of the day, wala talga akong maipagmamalaki. walanag wala

pero sa gitna ng mga bagay na yan, sa gitna ng aking kahinaan, i felt stronger, more than ever. lalo akonng pinare-remind ni Lord kung gaano nya ako hindi pinapabyaan sa gitna ng mga challenges na ito. Last year, tanda ka pa noon, isa ako sa mga tinamaan ng kalokohan ni bagyong Ondoy noon. Since then, it has been my prayer that GOd may manifest in my life. marahil nga eto na nga ung talgang prayer ko. isang taon na kalkohan din hehehe pero ang nakaktuwa, sa gitna ng lahat hindi pa rin ako natitinag. mas lalo akong lumalakas. eto na nga marahil ung sinasabing stronger in the Lord. masaya ako. maraming gulo along the way but as of this writing, i can say na masaya ako. honestly, masaya ako.

malayo layo pa ang tatahakin ko. actually, little by little i'm rediscovering myself. which is good. i realized how much I missed my old self. lagi kong sinasabing nami-miss ko ang dating si ako. pero come to think of it, wala naman talgang pumipigil na maging ako e. ako pa rin ang dati. ibang level na nga lang siguro pero ako pa rin eto e. un nga marahil ang kulang sa akin ngaun. ang muling pagkilala sa akin muli.